Publicaties en analyse

Sociale impact corona

De POD (Programmatorische Federale Overheidsdienst) Maatschappelijke Integratie, Armoedebestrijding, Sociale Economie en Grootstedenbeleid heeft een derde rapport uitgebracht over de sociale impact van de coronacrisis, waarbij het kon rekenen op massa’s cijfermateriaal geleverd door de OCMW’s. Daaruit blijkt dat de coronacrisis zorgt voor meer leefloners, meer voedselhulp en meer schuldbemiddeling.

De enquêtegegevens tonen aan dat tijdens de lockdown het aantal leefloners met net geen 5.000 eenheden in België steeg. Hoewel het aantal leefloners over het algemeen een groei kent, observeren we een verschuiving binnen de populatie van het aantal personen met een aanvullend leefloon, naar een volledig leefloon. Mogelijkerwijs treffen we hier voornamelijk een kwetsbare groep personen aan die dankzij het OCMW een beperkt inkomen konden halen uit een flexi-job, in combinatie met een aanvullend leefloon. Deze mensen die hun leefloon kunnen aanvullen met het verrichten van enkele uren arbeid, werden zwaarder getroffen.

Zoomen we in de nieuwe steunaanvragers, dan merken we dat het aandeel personen dat voorheen een arbeidsovereenkomst had aanzienlijk is gestegen van maart tot juni, evenals -maar in mindere mate- het aantal werkzoekenden sinds maart. Met betrekking tot de evolutie van het totale aantal begunstigden van de andere maatschappelijke hulp- en dienstverlening zien we vooral een stijging van de voedselhulp vanaf april met een piek in de maanden mei en juni, alsook een stijging van de schuldbemiddeling vanaf juni. Gelet op het begin van de tweede golf en de verstrengde maatregelen is het waarschijnlijk dat we de bovenstaande trends en vaststellingen uit de eerste golf opnieuw zullen zien optreden: toename van het aantal leefloners, verschuiving naar volledig leefloonstijging van het aantal schuldbemiddelingen, nood aan voedselhulp, …

De evolutie op het niveau van de gewesten toont aan dat het aantal leefloners tijdens de lockdown in Vlaanderen sneller is gestegen dan in de andere twee gewesten. Daarna is hun aantal het sterkst gedaald in Vlaanderen en Wallonië. In het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bleef het aantal leefloners groeien. Op het niveau van de clusters werden de kleine en middelgrote gemeenten tijdens de lockdown meer getroffen dan de 5 grote steden (Antwerpen, Brussel, Charleroi, Gent, Luik) en de grote gemeenten. Vervolgens wordt een daling waargenomen in de kleine en middelgrote gemeenten.

Het volledige rapport vindt u hier.