In de commissie voor Economie, Werk en Sociale economie van het Vlaams Parlement stelde parlementslid Robrecht Bothuyne (CD&V) een vraag om uitleg aan minister Jo Brouns (CD&V) in verband met de zones zonder langdurige werkloosheid (zones zéro chômeurs).
Beleidsnieuws
Zones zonder langdurige werkloosheid in Vlaanderen
Het federale regeerakkoord voorziet zones zonder langdurige werkloosheid. Hoe zit het daarmee in Vlaanderen ? En hoe zit het met de identificatie van dergelijke zones ? Hoe past een dergelijke maatregel in het Vlaams beleid ?
“Wat betreft de zones zonder langdurige werkloosheid heb ik vragen bij de bevoegdheid en de meerwaarde van dergelijke maatregelen voor Vlaanderen”, begon de minister zijn antwoord. Als men rekening houdt met het nationale gemiddelde van langdurig werklozen en leefloongerechtigden, zoals federaal is voorzien, zullen er in Vlaanderen heel weinig zones in aanmerking komen, vervolgt de minister, want er waren in september van dit jaar ‘slechts’ 63.666 langdurig werklozen in Vlaanderen.
Maar ook inhoudelijk heeft de minister zijn twijfels over het nut van de maatregel. Een volledige cumul van een werkloosheidsuitkering met een inkomen uit werk voor een langdurige tijdsduur zal een rem zijn op de ambitie om werkzoekenden te activeren richting de reguliere arbeidsmarkt, vindt Jo Brouns. We hebben overigens al een politiek voor langdurig werklozen, vervolgt de minister, en hij verwijst daarbij naar gesubsidieerde jobs in de sociale economie. En langdurig werklozen zonder arbeidshandicap blijft men op maat begeleiden via bemiddeling en opleiding. Tenslotte stipt de Vlaamse minister voor economie, werk en sociale economie de gemeenschapsdienst aan, die voor alle lokale besturen bestemd is, en begin 2023 operationeel zou zijn.