We zoomen even in op de bijdrage over het Zweedse model. Positieve punten van het Zweedse model zijn volgens Brupartners:  

• Overheidsdiensten voor arbeidsbemiddeling worden aangemoedigd om zich te richten op jongeren en hun specifieke behoeften.
• Deze voorziening moedigt onmiddellijke actie aan om de jeugdwerkloosheid aan te pakken, voor de onthechting begint.
• De gevolgen op lange termijn en de stigmatiserende effecten van de jeugdwerkloosheid worden vermeden.
• Het instrument lijkt vooral doeltreffend te zijn voor de meest inzetbare ("werkklare") jongeren.

Minder positieve punten van het Zweedse model zijn volgens Brupartners: 

• De voorziening is minder efficiënt voor ‘moeilijk te bereiken’ groepen, in het bijzonder voor degenen die met verschillende gelijktijdige problemen kampen (werkgelegenheid, sociale en financiële problemen, huisvesting, enz.).
• Het vormt een kortetermijnoplossing: dit instrument lost de structurele problemen van jongeren niet op.
• Het succes hangt sterk af van andere publieke beleidsmaatregelen en van de algemene arbeidsmarktsituatie in het land.
• De timing van de interventie is cruciaal. Hoe sneller de openbare diensten voor arbeidsbemiddeling ingrijpen, hoe groter de kansen op inschakeling van de jongere.

Volgens Aintzane de Aguir, hoofd van het team nieuwkomers van de dienst Actieve begeleiding bij het zoeken naar werk van Actiris, en Véronique Royen, verantwoordelijke Partnershipsprojecten bij Actiris, zijn de voornaamste uitdagingen voor werkzoekende nieuwkomers de taalbarrière, de procedure voor gelijkschakeling van buitenlandse diploma’s, de vele spelers bij de overheid en op het terrein, de zorg voor kinderen, discriminatie, en de digitale kloof.

“Tijdens de Sociale Top hadden we de gelegenheid om de balans op te maken van een legislatuur die werd gekenmerkt door belangrijke crisissen, en om gemeenschappelijke doelstellingen te bepalen voor het laatste jaar van deze Regering, hierbij rekening houdend met de moeilijke budgettaire context waarin Brussel zich bevindt. De sociaaleconomische uitdagingen strekken zich evenwel verder uit dan over een enkele legislatuur. We moeten de zaken voorzien over een langere periode dan een politieke legislatuur en de volgende legislatuur voorbereiden, met inbegrip van het vraagstuk van de gewestelijke financiën die het beleid bepalen dat zal kunnen worden gevoerd.”, stellen Jan de Brabanter (BECI) en Estelle Ceulemans (ABVV).

Lees hier het volledige magazine.