De minister-president benoemde de vier voornaamste uitdagingen die nog steeds van kracht zijn voor het Brussels gewest.

Ten eerste een groeiende demografische evolutie, die zelfs een bevolkingsexplosie genoemd wordt, waar snel structurele maatregelen voor moeten genomen worden. Het gaat dan bijvoorbeeld over het uitbreiden van de capaciteit van kinderopvang en scholen.

Ten tweede een slechte luchtkwaliteit door het verzadigde autoverkeer.

Ten derde de werkloosheid, die wel stevig is gedaald sinds het begin van de regeerperiode in 2014, maar nog steeds erg hoog blijft. Het algemene werkloosheidspercentage is zo gedaald van 21% naar 16,2%, maar bijvoorbeeld in Vlaanderen is dat percentage vier keer kleiner. Het werkloosheidspercentage bij jongeren daalt al 63 maanden aan een stuk, maar bedraagt nog steeds 24,7%.

Ten slotte is er sprake van een groeiende socio-economische kloof binnen de bevolking, vooral tussen de hoog- en laaggeschoolden.

Vervoort nam ruim een uur de tijd om te benadrukken dat Brussel er toch niet zo slecht voor staat, door de successen en investeringen van de Brusselse regering uitvoerig te overlopen. De oppositie toonde zich echter weinig enthousiast. Zo liet Bruno De Lille (Groen) zich kritisch uit over het ecologisch beleid: hij laakte de trage en halfslachtige invoering van een lage emissiezone, die onvoldoende impact kan uitoefenen om de Brusselse luchtkwaliteit fors te verbeteren. Arnaud Verstraete (Groen) richtte zijn pijlen vooral op het armoedebeleid, dat volgens hem een nadruk legt op noodhulp, terwijl er een focus moet komen op herintegratie in de samenleving en een perspectief op ontsnappen uit de armoede. MR-fractieleider Vincent De Wolf vond de plannen rond bijvoorbeeld huisvesting in de verklaring van de minister-president vooral ongeloofwaardig gezien de korte tijd die de Brusselse regering nog rest.

Hier kunt u de volledige beleidsverklaring terugvinden (vanaf pagina 8 onderaan).